Mila erromatar, bost japoniar eta neu

Atzo aurreratu neban moduan gaur Civitavecchiara etorri naz. Erromako portua da berau "de facto", Erroma itsasotik hurran baina barruan dago ta. Nire intentzinoia gaur neure burua saritzia zan eta uste dot bete dotela. Civitavecchian badago aquapark bat eta bertan egon naz part botata ibiltzeko behar izanik barik.
Bueno, ez da guztiz egia. Goizeko 9etan herrira heldu nazenian lehenengo eta behin ferry tiketa erostera juan naz eta gaurko "pateada" dosia hartu dot; ordu erdi oinez, nundik nabilenik barik ia, motxila eta guzti. Eskerrak goizeko 10ak zirian eta Lorentzok ez daben halako aurpegikorik emoten. Baina ez dau barkatzen.

Dana dala, turismo bulegokuak kotxian eruan nabe Aquafelix-era eta han sartu naz neu neure motxilatzarragaz. Eta alde guztietara begiratu, entzun... eta dana italiarrak. Pentsa dot bai, ia turista batek zer egiten daben Civitavecchiako aquaparkian eta erabaki dot "giri" bakarra neu nintzala. Aquaparka jendez beteta, hamaika erromatar eta neu. Onena ixilik egotia. Ixilik nenguan artian inork gitxik igarri ez nintzala italiarra.
Gero ikusi dotez Japoneko bost lagun eta esan dot "tira, ez naz despistau bakarra".

Gaur gabaz banoia dezente ezagutzen doten herri batera; Bartzelonara. Bihar 18etan ailagako naz eta biharreko lagun ohi bategaz kontaktua egin dot. Ikusten dozuen moduan banoia etxerantz geldi-geldi. Egia esan Kroazian espero baino 3 egun gitxiago egin nebazan eta...